Brrrr.. Maar wel PRrrrr!

Ok, dat het afzien werd vandaag dat wisten we. Om met een temperatuur rond het vriespunt en een straffe oostenwind in je kajakje te gaan zitten moet je een beetje gek zijn. En inderdaad dat zijn we ook, stelletje visgekken.

Dus toen we vanochtend zwaar ingepakt onze kajaks te water lieten moesten de omstandigheden wel even vastgelegd worden.
Eenmaal op het water viel het nog enigzins mee, we lagen nog redelijk beschut en met een paar lagen kleren, thermo-ondergoed en een droogpak was het best te doen. Ik begon weer werpend te vissen en Daniël verticalend. Als shadje koos ik voor de illex ammonite shad met een 7 gr loodkop. Het duurde een tijdje voor er wat actie kwam. Maar als ik het shadje parallel over het talud vis word ik getrakteerd op een keiharde beuk, Hangen! In het begin voelt het nog niet groot aan maar als er onder water iets serieus gaat protesteren en er even later een grote stekelkam verderop boven water komt. Voel ik dat er iets moois staat te gebeuren..
Dan komt ie voor de tweede keer boven maar nu naast de kajak, ik pak ze onder het kieuwdeksel, hebbes!
M'n PR snoekbaars stond nog niet zo scherp, meerdere keren 72cm maar deze ging er dan toch overheen..

75 cm en geen schubje verkeerd..

Zo, mijn dag kon al niet meer stuk.. Maar na een tijdje gooien zonder resultaat werd het tijd voor het volgende stekje. Het zwarte skeleton shadje hing nu aan de speld en als ik na een worpje het shadje heb af laten zinken en contact probeer te zoeken loop ik vast. Nee, toch niet, het zwemt namelijk.. Dit knokt wat anders, snoek.. Even later mag ik een mooie 80-er pakken, die zichzelf al voor de foto released, jammer..
Gelukkig duurt het niet lang voor ik weer een tik krijg, en weer is het hangen. En aangezien ik met m'n verticaalstokje aan het gooien ben beleef ik mooie sport aan deze 90-er.

En even later is het weer raak, weer krijg ik een beuk op dat gekke skeltonshadje. En weer is het geen kleintje, zo zie je maar dat het niet altijd groot kunstaas hoeft te zijn in de winter..

Na het onthaken en fotograferen ben ik weer op het vorige stekje beland en doe ik hier weer een paar worpjes maar er gebeurt niks. Dus maar weer snel terug..

Het ammonite shadje mag het nu weer proberen en dit levert al snel een snoekbaarsje op..

Hierna lijkt de koek een beetje op en besluit ik een saltshaker langs het kantje te gaan trollen. Dit blijkt een goeie keuze want even later mag ik snoek nummer 4 noteren..

Daniël en ik trollen samen verder langs het kantje, bij hem wil het niet lukken vandaag en even later is het weer mijn shadje dat gegrepen wordt. Ik kan er ook niks aan doen maar zo gaat het soms.

We trollen weer verder en Daan gaat voorop, toch wordt mijn shadje weer gegrepen als we langs een boom varen terwijl m'n maat er net langs is geweest..

Deze vis voelt goed, hevig protesterend komt er langzaam iets naar boven..

Een massieve negentiger die erg mooi getekend is  komt al kopschuddend aan de oppervlakte. Het shadje zit maar licht gehaakt en de snoek blijft maar kopschudden waardoor er gebeurt waar ik al bang voor was.. LOS, AAarggh..

Het was een mooi plaatje geweest maar helaas..

Hierna valt het voor mij stil. Daniël blijft volharden en krijgt eindelijk een aanbeet, schiet ie nog los ook... Het zit hem echt niet mee vandaag, hij had ook al problemen met z'n roer..

We vissen nog een paar uur door en gelukkig voor m'n maat vangt ie toch nog een snoek..

Dik verdiende troostvis..

Hierna is het echt wel welletjes geweest, ik ben deze dag een aantal keer naar de kant geweest om een paar sprintjes te trekken, goed voor de doorbloeding. Daniël niet en heeft de hele dag zonder handschoenen gevist, bikkel.. Bij mij waren ze er af gevallen..