Bonus beauty(s)!

We schrijven een zonnige zondag in februari..
Na een taai dagje op het haringvliet zaterdag had ik zondag meer zin in een relaxed dagje. En dan duik ik dus lekker de natuur in op een beschut water. Want ook al was het weerbericht goed, een vervelend windje op open water had ik even geen zin in.
Zo gezegd zo gedaan, om acht uur was ik op de plaats van bestemming. Het is een water waar ik graag kom, al vangen de vangsten vaak tegen. Het ongelimiteerd wegvangen door de beroepsvisserij van schubvis is hier ook drastisch merkbaar. De eerste stekken leveren dan ook niks op en ik heb al zo'n vermoeden dat het weer taai wordt. Maar als ik een volgend stekje verticalend afvis met een goby krijg ik een goeie aanbeet en is het raak. Ik had al een tijdje geen snoekbaars meer gevangen dus deze was meer dan welkom. En nog een mooie ook, zo'n 70 cm.

Fish-impact - real goby 10cm

De stek wordt hierna nog verder uitgeplozen maar levert verder niks meer op. Verder dus maar weer. Na een tijdje trappen kom ik bij een stuk waar ik al vaker succes heb gehad en ik waag het erop. Een protype snoekshad van een centimeter of 20 gaat aan de speld en ik dirigeer hem langs het talud. Na een meter of vijftig krijg ik een beuk, hangen! HO, wacht even.. Dit is LOMP, een serieus gewicht aan de andere kant van de lijn is het er duidelijk niet mee eens en sleurt wat meters van de spoel. Langzaam win ik wat lijn terug maar ze blijft diep. Ik heb al een vermoeden dat ik het met een serieuze snoekdame aan de stok heb maar als ik ze even later voor het eerst zie ben ik onder de indruk.. Deze is echt heel dik en ook nog 's prachtig getekend. Gelukkig zit ze goed gehaakt en ik kan ze rustig uitdrillen. Ik zet de camera alvast op het statief en dan is het tijd om ze te pakken. M'n hand glijd langs het kieuwdeksel en ik grijp de massieve onderkaak, hebbes!

Wat een schoonheid!

Na de fotosessie mag ze terug en is ze snel weer vertrokken. En ik? Ik geniet nog even na, wat een prachtige vis!

Tijd om verder te gaan, ik heb nog een paar uurtjes.. De volgende stekken leveren niks op en na een tijdje komt Daniël ook aangevaren. Die kwam ook wat beschutting opzoeken..

Zo vissen we samen verder en 's middags krijgen we nog meer gezelschap als Ook Raf en z'n maat komen aangevaren. Het blijft taai trouwens, Daan vangt een leuke snoek en ik los een snoekbaars naast de kajak. We zijn dan inmiddels al op de terugweg.

Ik besluit nog even een afslag te nemen naar een ander stekje en als ik daar weer van terug kom is de rest al door. En dan blijf ik ergens aan haken.. Ik heb geen echte aanbeet gevoeld en even lijk ik vast te zitten. Maar dan begint er iets te zwemmen en gaat er met een noodgang vandoor. Dit heb ik nog niet eerder meegemaakt, vele meters lijn worden er genomen en m'n gevoel zegt dat er iets niet helemaal in de haak is. Of moet ik zeggen, de haak zit niet helemaal op de juiste plek? De dril verloopt ook raar, de vis wil maar niet dichterbij komen. Telkens als ik wat meters heb gewonnen wordt er weer een run genomen en kan ik weer overnieuw beginnen. Ik heb duidelijk iets valsgehaakt en na een tijdje zie ik ook wat het is. Het is weer een snoek, en weer geen kleintje..

De haak zit ergens achterin de flank waardoor de vis onvermoeibaar lijkt. Ik ben ondertussen al een kwartier bezig en ze geeft nog niet op. Het wordt zo m'n langste dril ooit op het zoete, het is ook voor het eerst dat ik een dergelijk formaat vals haak. En dat op een verticaalstokje..

Maar na een tijdje wordt m'n geduld dan toch beloond en geeft ze het op. Het meetlint geeft 114 centimeter aan, 3 centimeter meer als de vorige maar lang niet zo zwaar..

Een dril waar geen eind aan leek te komen..

Ze heeft wat langer nodig om bij te komen maar na een minuutje zwemt ze rustig weer het diepe in. Ik zoek de rest weer op die al bijna bij de helling zijn. En, was het nog wat vraagt Daan? Mwoah, eenmeterveertien met een dikke grijns op m'n gezicht.. Valsgehaakt maar ik tel hem toch hoor..

Wat een dag, twee 110 plus vissen op een dag, een unicum.  Ik las een tijdje geleden: "Wij doen niet mee aan wie de grootste vis vangt het gaat bij ons om de beleving." Ik moest er een beetje om lachen. Begrijp me niet verkeerd, bij mij gaat het al jaren om de beleving maar dit zijn wel de dagen die je wat intenser beleeft en echt bij blijven. En daar droomt elke visser van..

Een bevoorrecht mens stapt moe maar voldaan het water af..