Prima weekend..

Lekker gevist dit weekend. Zaterdag een leuk aantal vissen mogen vangen op de rivier, geen grote snoekbaarzen, de grootste was 68 cm. Wel een mooie snoek van 97 cm en nog een baars.

 De eerste..

 Mislukte foto, beetje aan geknutseld ..

 Aardige visser vanuit de boot bood aan om een fototje te maken, helaas de lelijke kant van de snoek.

Bedankt en tot ziens!

Zondag dichterbij huis gebleven, het grote water gaf weinig vertrouwen en mede door de wind maar op het aansluitende kleinere water gevist. Veel pleziervaart natuurlijk met het mooie weer maar toch wist ik vier snoeken uit de rietkragen te peuteren..

Avondbaars

Gisteravond nog even met de kajak weggeweest. Ik had nog wat zagers die op moesten dus alleen met de zager gevist. En met succes, 2 mooie baarzen van 57 cm mochten even op de foto voor ze weer mochten zwemmen..

22-06

Na een nachtje voor niks te hebben gewacht op een zeebaarsaanbeet vanochtend niet al te vroeg richting de rivier gegaan. Daniël was daar al en had al aardig wat snoekbaars gevangen. Ik stond er al 10 achter toen ik het water opging. Maar gelukkig mocht ik al snel de eerste noteren.

Op dit stekje bleef het helaas bij deze ene vis dus al trollend met de saltshaker richting het volgende stekje gegaan. Daan was me inmiddels tegemoet gekomen en zo zijn we samen verder stroomopwaarts gegaan. In een hoekje vang ik werpend nog een kleintje. Tijdje later komen we bij de volgende interessante plek aan en net als ik het bochtje om ga wordt de grote saltshaker gegrepen. Terwijl ik de snoekbaars binnenhaal wordt het rammelplugje van de andere hengel ook nog gepakt. Double hookup.. Het snoekje dat er voor verantwoordelijk is gaat zonder foto terug maar de snoekbaars mag even poseren.

Verder maar weer, richting Daans hotspot van vanochtend. Voordat we daar echter aankomen lukt het Daan om tot twee keer toe een dikke snoekbaars te lossen. Op hetzelfde plekje dus misschien wel dezelfde nestbewaker.. Dan mogen we eindelijk 's een keer onze vispassen laten zien aan de vriendelijke arm der wet, alles in orde natuurlijk..
Aangekomen op Daans hotspot van vanochtend blijken de snoekbaarzen te zijn vertrokken. Daan haakt er nog wel eentje maar ook die onthaakt ie naast de kajak. Maar dat was niet zo erg want dat was geen 70+er.
Na vele vruchteloze worpen willen we nog 's een onbekend stukje gaan verkennen maar niet voordat Daan nog een worpje doet.. En dit blijkt nou net het goeie worpje te zijn want hij krijgt het aan de stok met een hele fraaie snoekbaars. Deze lost gelukkig niet en is z'n baal momentje over. Met 82 cm een erg mooie vis.

Hierna gaan we trollend verder en haak ik een goeie vis op de wob-shad. De snoekbaars geeft goed partij maar moet even later toch op de foto.

Toch was ik best blij met deze 70-er... Na even bijgekomen te zijn schiet ie er weer vandoor.  Maar als ik naast me kijk zie ik de snoekbaars doodstil in het water hangen. Oeps, het was nogal ondiep hier dus ie was zo met z'n kop de modder ingedoken. Na nog een keer reanimeren gaat ie er gelukkig weer vandoor. Lachend gaan we weer verder en mist Daan er weer eentje en ik vang er weer eentje. Maar ik sta nog steeds mijlenver achter natuurlijk. Hierna blijft het lang stil, de stroming gaat er uit en ook de beet. Trollend vang ik nog een winde op het rammelplugje maar dat is ook het enige.
Zo half de middag is het voor Daan al een beetje mooi geweest en gaat ie richting de helling. Ik moet nog wat inhalen dus ik blijf nog even.. Een mooie rietkraag verdient weer wat extra aandacht en ik sleep de 4 inch saltshaker er dicht langs. Dan wordt ik eindelijk weer 's getrakteerd op zo'n lekker beuk, Hangen!
Toen ik een paar jaar geleden kennismaakte met de snoekbaars vond ik het maar een tamme hap, we vingen ze toen trollend met pluggen. En ja, als je dan zeebaars gewend bent valt het een beetje tegen. Maar sinds we met shads op stromend water vissen ben ik ze meer een meer gaan waarderen. Een verslavend spelletje is het geworden eigenlijk..
Ook deze vis laat zich van z'n beste kant zien en de lompe kopstoten doen vermoeden dat het een mooie is. Eenmaal aan het oppervlak is het inderdaad een mooie vis die eigenlijk iets te kort is voor z'n postuur.

73 cm..
Hierna ga ik alleen verder. Bij een splitsing haak ik een baars die bij de landing lost, jammer maar helaas.
Ik wil nog bij een ander stuk van het water gaan kijken maar da's wel een stukje varen en het levert trollend ook bijna niks op. Ik zeg bijna want als ik in de buurt van het beoogde stuk kom vang ik een mini snoekbaars en nog een snoekje.
De volgende stek kan ik weer 's lekker werpend vissen en bij een van de eerste worpen is het al raak. Een mooie 60-er. Daarna gaat er vanalles mis, het stroomt nogal en je zit hier sneller vast. En als je vast zit zit je ook echt vast. Ik parkeer een stuk of 4 shads met onderlijn op de bodem, ik los nog een vis. Ik vang er dan nog wel een maar ik besluit ook maar 's richting de helling te gaan. Het is wel mooi geweest zo. Ik moet nog een eind terug en het levert ook niks meer op trouwens. Om kwart voor negen rij ik weer naar huis.
Moe maar voldaan..

De eerste

Vanavond nog even met de kajak weg geweest want die eerste baars moest toch een keer gevangen worden. Nadat de stroming er in kwam kreeg ik dan eindelijk die aanbeet en mocht ik de eerste van 2013 vangen. Mooie baars van tegen de 50..

Die na de fotosessie natuurlijk weer terug mocht.
Ietsje later nog een kleintje gevangen.
Toen het naderende onweer langzaam dichterbij kwam snel het water af gegaan. En met een lekker gevoel naar huis gereden..

Noorwegen 2013 deel 2

Zaterdag

Vandaag maken we een uitstapje naar Straumen, een dorp op 20 minuutjes rijden. Straumen staat bekend om de op een na sterkste stroomversnelling van Noorwegen. Het water wordt hier door een vernauwing van het ene naar het andere  fjord geperst. Lijkt erg gevaarlijk allemaal maar zolang je met afgaand tij vist kan er weinig gebeuren. Je komt namelijk onmogelijk tegen de stroming in in de vernauwing. We vissen bij de monding van de vernauwing net buiten het dorp waar een eilandje ligt. Hier, en langs de kanten ontstaat een nering waar de stroming precies de andere kant opgaat. Door deze te gebruiken kunnen we de sterke stroming vermijden en langs de stroomnaden vissen.

Trollend vang ik al snel de eerste koolvissen. Geen grote maar wat klappen ze er hard op hier.. Ook de eerste dikke gul laat zich gelden. Deze gaat vol in de stroming hangen en sloopt de deep-tail dancer.

 Misschien toch maar niet van Balsa maken

Hierna is het een beetje zoeken naar de vis. Ik kan de grotere niet vinden maar Leo en Theo blijven wel lang op hetzelfde plekje vissen. Hier op een meter of 4 liggen dikke gullen, zegt Theo als ik polshoogte ga nemen.. Dat laat ik me geen twee keer zeggen natuurlijk en als ik het betreffende stroomnaadje afvis duurt het niet lang.. Bonk, zzzzzztttt! Bedankt voor de tip Theo! Een dikke gul duikt de stroming in en ik kan er achteraan met een grijns van oor tot oor..

 Toppertje die Bomber

Na deze volgen er snel nog een paar 70-ers die ook weer leuk sport geven in de stroming.

 Donkere kelpgul

Even later hoor ik een raar geluid achter me en kijk ik om. Theo is in een moment van onoplettendheid omgegaan met  z’n adventure waar ik best even van schrik. Gelukkig blijft Theo rustig en kan ie na de kajak weer omgedraaid te hebben er zo weer in klimmen. Kost wel een hengel en wat kunstaas maar gelukkig blijft het daarbij.

 Kan er nog om lachen gelukkig

We zijn pas ’s middags begonnen en ondertussen is het al half de avond dus gaan we richting de auto.  We hadden ook ontzettend zin in een biertje..

Zondag

Vandaag  ga ik samen met Leo weer richting het eiland, het water ligt er weer als een spiegeltje bij dus we hebben er weer ontzettend zin in. Met m’n spierblessure gaat het ook steeds beter dus zie ik ook niet meer zo op om lange afstanden te maken.

 Wat een weer weer..

Aangekomen aan de overkant vang ik al vrij snel een pollakje en Leo doet er een schepje bovenop. Een mooie van 85 centimeter! We gaan richting de baaitjes en hier vangen we al snel een koolvisje en wat gulletjes. Als ik terugvaar om nog een rondje langs het kantje te trollen zie ik een paar symbolen op half water op het scherm. De pluggen hangen er natuurlijk nog aan en op 20 meter water krijg ik een aanbeet op de bomber. Geen heftige aanbeet maar als ik de hengel uit de steun pak voelt het wel gewichtig aan. Langzaam pomp ik de vis binnen totdat deze besluit dat ie het er niet mee eens is. Dzjieeeeeeeet! Zo’n run heb ik nog niet gehad, kicke! Na nog wat kortere runs komt de vis langzaam naar het oppervlak en krijg ik hem voor het eerst te zien. Brute pollak! De landing gaat goed en ik schiet een paar foto’s met de zelfontspanner waarna ze weer terug mag. Niet voordat ik ze gemeten heb natuurlijk. De maatstrepen op de kajak geven 93 cm aan, m’n eerste 90-er!

Als ik ’s avonds de foto’s op de laptop bekijk blijkt dat ze niet scherp zijn, op een na. En wat voor een..

 Wat ben ik hier blij mee!

Na dit succes varen we al trollend verder totdat we bij een jachthaventje komen. Hier beleven we een paar geweldige uurtjes want het barst er van de pollak. Ik besluit een paar filmpjes met de camera op het statief te maken. Hier het resultaat.

http://www.youtube.com/watch?v=IhpEaSspikk&feature=share

Als het een beetje stilvalt gaan we richting de oude steenstort, een tocht van een kilometer of 8. Onderweg vang ik trollend nog een mooie gul die wel fotowaardig is.

 Leo gaat wat eerder terug maar ik wil perse nog even bij de steenstort  gaan kijken. Zou het ook hier prijs zijn? Bij het jachthaventje lag de steiger verankerd met kabels waardoor ik het niet met het lichtste hengeltje aandurfde. Hier durf ik het echter wel en gooi het inmiddels gemeengoede paarse-witte twistertje langs het talud. Even later is het raak en twijfel ik of dat nou wel verstandig was. Het 1000 molentje jankt behoorlijk maar toch kan ik na een paar minuutjes weer poseren met een mooie 85-er.

En even later zelfs nog een grotere, 88 cm.

 Topsport op licht materiaal

Het blijken maar een paar vissen te zijn maar ze waren de kilometers meer dan waard. Met een heerlijk gevoel begin ik maar ’s aan de teruchtocht, wat een topdag!

Maandag

 Dat werd een rustig dagje, ’s ochtends nog naar het eiland gegaan om wat haring te vangen. Er werd niet echt gejaagd en door een aantrekkende wind weer vroeg terug gegaan. ’s Middags nog een poging gedaan op diep water maar op een paar velvet belly’s na niks gezien.

 Dan maar een bonte kraai op de foto

Dinsdag

Maandagavond hebben we besloten om ’s middags nog een keer naar Straumen te gaan. Dus ben ik ’s ochtends nog een keer met Leo naar het eiland gegaan. Het is echter niet zo wild als zondag. Maar bij de jachthaven weet ik toch weer een paar mooie vissen te vangen. Ik maak weer een paar filmpjes waarbij ik jullie deze graag wil laten zien.

http://www.youtube.com/watch?v=wBJA31iteYE&feature=youtu.be

Half de middag laden we de spullen op en in de auto om de avond door te brengen bij Straumen.  Hier vangen we weer de nodige vissen en vermaken we ons prima.  Het is een prachtige avond om foto’s te maken en ik schiet er heel wat.

 Fraaie kleuren in de lucht

 Mooie avond om op het water te zitten

Woensdag

We gaan voor de laatste keer met z’n vieren richting het eiland. De temperatuur gaat nog verder omhoog en ik kan ’s ochtend al in de korte broek het water op.

 Wat hebben we het toch slecht

Helaas wordt de vis ook een beetje lui van het lekkere weer en blijft het bij een paar gullen en pollakken.

 Nog eentje dan

We besluiten om nog maar een keertje naar Straumen te gaan, dit is tenslotte de laatste lange dag voor ons om te vissen. Eenmaal daar op het water was het best even zoeken om de vis te vinden. Maar ook hier was het toch een stuk rustiger ondanks dat we toch erg veel vis op onze fishfinder zagen liggen.

 Het heet hier niet voor niks Straumen

Donderdag

Het laatste dagje op het water. De noren lopen ondertussen allemaal met onbloot bovenlijf en ik zit te zweten in m’n kajak. Maar we klagen niet natuurlijk. Ik vermaak me in de buurt van Mosvik met de shad die regelmatig gegrepen wordt een gul. Een kolonie eenden vliegt op als ik met de kajak te dicht in de buurt kom en ik probeer ze vast te leggen.

 Best goed gelukt

Hoogtepunt van de dag is echter een pollak. Ik vis na een worp het twistertje binnen en als ik het een meter onder het oppervlak aan zie komen komt ie het nog effetjes halen. Om er daarna met een bloedgang mee vandoor te gaan. Geweldig zo’n zichtaanbeet!

Half de middag is het welletjes geweest, ik ga als laatste het water af om langzaam de spullen in te gaan pakken.  Onder het genot van een biertje bespreken we de plannen voor volgend jaar want we komen hier zeker terug!

Vrijdagochtend is het dan tijd om aan de lange terugreis te beginnen. Maar niet voordat ik een laatste kiekje schiet vanuit de baai..

 We’ll meet again

Noorwegen 2013 deel 1

Het is nu voor de derde keer dat we met de kajaks naar Noorwegen zijn geweest. Voorgaande twee jaren  gingen we begin mei, dit jaar hebben we ervoor gekozen om de laatste twee weken van mei te gaan zodat we wat zekerder zijn van hogere (water)temperaturen. We verbleven weer in hetzelfde huisje. De eerste week met z’n zessen, de tweede week met vier man.

We vertrokken op vrijdag om via Denemarken en Zweden op zaterdag aan te komen in Mosvik. Door de pinksterdrukte hadden we echter behoorlijk wat vertraging opgelopen in Duitsland en kwamen we na 27 uur eindelijk aan. Met een spierblessure die begint te op te spelen als je lang in dezelfde houding zit was het bepaald geen pretje kan ik je vertellen.. Dus wat doe je dan als je compleet gebroken aankomt? Juist, je laad de wagen uit, je tuigt je kajak op en gaat vissen!  Je zult misschien denken dat het daar in midden Noorwegen nog wel koud zal zijn. Niets was echter minder waar, met een temperatuur van 22 graden zat ik zaterdagmiddag  in m’n korte broek en t-shirt op het water! Succes volgde al snel want het eerste de beste taludje leverde al meteen een paar leuke gullen op. Ook de eerste pollakken meldden zich al waardoor de slopende autorit al snel vergeten was.

Het werd natuurlijk geen lange dag op het water..  Dus in het begin van de avond  konden we onder het genot van een welverdiend biertje en zelfgemaakte spaghetti horen hoe het Niek en Thomas was vergaan. Zij waren vrijdags al aangekomen en hadden dus al langer op het water gezeten. Trollend met dieplopende pluggen hadden ze al aardig wat kilometers afgelegd en waren zo een school haring tegen gekomen die belaagd werden door dikke gullen en die hadden ze dus ook gevangen.

Zondag,

Na heerlijk geslapen te hebben konden we weer gaan genieten van het prachtige weer.  Het baaitje waar we te water gaan ligt op een 200 meter van ons huisje en hier begin ik traditiegetrouw altijd eerst even te verticalen. Even een paar gulletjes pesten.. Terwijl ik aan het verticalen ben hoor ik een plons achter me op het ondiepe. Er staan een paar jochies op het strandje en ik denk, die gooiden vast een steen.. Maar toch twijfel ik en doe een worp richting de kant met een kleine shimano waxwing . Op dit aparte stukje kunstaas miste ik gister al een zeeforel , de te grote tandemhaak die er standaard op zit was er waarschijnlijk de oorzaak van. Deze dus maar vervangen voor een dregje. Het blijkt een slimme zet te zijn geweest want als ik het “zwemjigje” binnenvis krijg ik een felle aanbeet en mag ik de eerste zeeforel vangen.  Mooi visje van zo’n 40 centimeter. Helaas kom ik er later pas achter dat m’n camera in een verkeerde stand heeft gestaan en blijkt de foto waardeloos. Na dit snelle succes besluit ik te gaan trollen richting de brug over het Skarnsundet waarbij ik langs mooie stekken kom die voorgaande jaren leuk vis opleverden. Hier kan ik dan wat pauzes inlassen want m’n blessure dwingt me om regelmatig even naar de kant te gaan. Perfect weer is het, bijna geen wind en temperaturen boven de 20 graden. In Nederland moet de lente nog beginnen..

Het stuk richting de brug levert een leuke gevarieerde visserij. Trollend vang ik een paar leuke gullen en wat koolvis(jes) en met de shad vang ik ook m’n eerste grauwe poon en schelvis.

 niet groot maar wat zijn ze mooi..

Op de terugweg is er toch een klein regenbuitje ontstaan en word ik getrakteerd op een prachtige regenboog wat weer een mooi plaatje oplevert.

Inmiddels is het al vrij laat in de avond maar omdat het hier al vrij lang licht blijft kan je lange dagen maken. Het laatste stukje voor ik het water af ga leg ik trollend af met kleine plugjes in de hoop nog een mooie zeeforel te kunnen vangen. Met nog een 100 meter te gaan begint m’n licht afgestelde slip ineens als een malle te lopen. Dit is geen zeeforel blijkt al snel en de slip moet een tandje vaster. Een mooie pollak blijkt de dader en geeft geweldige sport op het lichte snoekbaarshengeltje.

Bij thuiskomst blijkt dat de andere mannen erg goed hebben gevangen, Daniël is meerdere grote pollakken tegen gekomen en heeft z’n eerste double-hookup al gehad, met twee tachtigers welteverstaan.. Niek en Thomas hebben weer idioot veel kilometers afgelegd en zijn op een verre stek weer haring tegen gekomen die nu door grote pollak werd bejaagd. Onder het genot van een biertje worden de plannen voor morgen gesmeed..

Maandag is het tijd om de oversteek naar het eiland te maken.  Het eiland Ytteroy ligt op een half uurtje varen vanuit Mosvik met de kajak en met het wederom prachtige weer is het goed te doen. Lekker gemaakt door de verhalen van Niek en Thomas valt het echter wat tegen in het begin. Al trollend vangen we een enkel visje maar het is erg rustig. ‘You should have been here yesterday’ spookt al door m’n hoofd. Totdat Daniël me komt halen met de melding dat ie een school haring heeft gevonden, snel proberen we ze terug te vinden. Na wat zoekwerk hebben we ze weer gevonden, het scherm op de fishfinder loopt ineens vol. Op een diepte van 10 meter zit een school tot aan het oppervlak. Ik probeer het met een haringlijntje met een pilkertje eronder. Haring is namelijk ook welkom, we hebben deze ook nodig als aas voor monsters op diep water. Het blijkt echter nog niet zo eenvoudig om ze te vangen. Af en toe haak ik er eentje vals op de pilker die snel uit z’n lijden wordt verlost. Het pilkertje wordt af en toe gegrepen door een gulletje of pollak maar de grotere vissen blijken vooralsnog afwezig. We besluiten de school die langzaam met de stroom meegaat te volgen, kijken of we wat groters gaan zien. Als we bij een oude steenstort komen begint de echte actie, hier wordt gejaagd! We vangen al snel een paar mooie pollakken en als ik m’n shadje door de school heen laat zakken wordt ie eronder door een serieuze vis gepakt. Gillende slip, daar komen we voor! M’n  pr van vorig jaar gaat eraan, 82cm.

Daniël  probeert een andere techniek, hij gaat trollen met het paars-witte twistertje. Dit blijkt erg goed te werken want hij vangt een hele beste pollak die richting de 90 gaat.

Ook maar ’s proberen dan. Ene hengel  hetzelfde twistertje, andere hengel een kopyto shadje. Ook ik krijg al snel een aanbeet op het twistertje en terwijl ik een mooie pollak aan het drillen ben  staat ineens ook m’n andere hengel te stuiteren. Double hook-up!  Het shadje dat tijdens de dril naar de bodem is gezakt blijkt gegrepen door een mooie gul die even mag poseren.

Na nog een paar mooie pollakken gevangen te hebben gaat de stroming eruit en valt het stil. Verder varen dus. We steken weer over naar het vaste land waar we op de stek komen waar Niek en Thomas de dag ervoor goed hebben gevangen. Helaas is het rustig, we vangen wel wat maar omdat we nog een heel eind terug moeten varen blijven we niet lang hangen. Het stroomt ondertussen behoorlijk en daar moeten we helaas tegenin. Voor Daan niet zo’n probleem maar ik moet regelmatig even naar de kant, even de benen strekken.. Terwijl ik weer ’s aan de kant sta hoor ik dat Daniël ook lekker bezig is. Double hook-up op de kleine plugjes! Geen zeeforel maar twee enorme pollakken, een hoge 80-er en een van 91 cm. Ook een nieuw pr voor Daan dus. Helaas kan ik geen foto maken.  Na de veel te lange weg terug kunnen we ook Leo en Theo begroeten die vandaag aangekomen zijn en zijn we compleet. Gezellig!

Dinsdag ga ik met Leo en Theo mee naar het eiland  om lekker van het weer te genieten, met de visserij is het niet wild.

’s Middags slaat het weer om en moet ik vol tegen de wind in terug naar het vaste land, goed dat ik m’n droogpak had meegenomen..  Eenmaal in de luwte ga ik het op diep water proberen met de gevangen haring van gister. Geen monsterleng helaas maar wel een Spaanse hondshaai, mooie beestjes.

Op het laatste stuk naar huis breekt een van m’n pennen van de vinnen van de mirage-drive aandrijving. Het is me nog niet vaak overkomen maar het kan een keer gebeuren. Gelukkig heb ik altijd een peddel bij dus het laatste stukje moeten de armen het werk doen. Gelukkig heb ik het niet aan de andere kant van het fjord. We zijn gelukkig goed van huis gekomen en ons shopje www.viskayaks.nl heeft ons voorzien van spare-parts zodat ik m’n drive kan herstellen voor de rest van de vakantie. Wat we niet gebruiken mogen we gewoon weer terug geven, goeie service!

Woensdag mede door het weer een dagje rustig aan gedaan, niet te ver varen op het ruwere water. In het dichtbij gelegen baaitje begin ik met de shad, er ligt hier altijd wel wat vis. Na een worp probeer ik na het afzinken contact te zoeken met het shadje, dit voelt echter wat vreemd. Vis? Ik sla voor de zekerheid maar ’s aan en ik blijk inderdaad wat gehaakt te hebben. Eerst gebeurt er nog niet zoveel en het lijkt een kleintje. Totdat er ineens iets z’n gewicht in de strijd gooit, de hengel buigt ver door en de slip begint te gieren, tóch Pollak. En niet zo’n kleintje ook! Want na nog een paar keiharde runs komt er een serieuze bak boven water. Het pr van eergister gaat er aan, 88 cm.

Lekker begin zeg! Ik doe nog een aantal worpen natuurlijk maar het blijft bij deze ene vis. Verderop proberen maar dus. Op het plateau hier vang ik wat gulletjes en een schelvis. Een tijdje later vang ik op een haringlijntje een paar koolvisjes, ik heb geen haring bij en besluit ze tot aas te promoveren.  Op een diepte van 120 meter krijg ik al snel beet, het is maar een beetje flauw geknaag en als ik m’n aas maar ’s controleer blijkt wat er verantwoordelijk was voor het geknaag. Een Velvet belly of fluwelen buik lantaarnhaai. Een hele mond vol voor zo’n klein haaitje.

Na het spulletje weer op de bodem geparkeerd te hebben krijg ik weer vrij snel beet. Alleen is dit groter, ik geef wat lijn bij en na  weer contact te hebben besluit ik de haak te zetten. Ja, hangen!  Ik krijg de vis makkelijk van de bodem, niet echt groot dus. Maar na een meter of 10 lost de vis, jammer..

Een beetje balend be-aas ik de onderlijn met lichtgevende tube en octopusjes opnieuw en laat ik het weer zakken, best een eind, 120 meter. Na nog een velvet belly krijg ik toch weer een aanbeet van wat groters. Gespannen sla ik aan en deze hangt ook.  Weer geen monster maar deze blijft wel hangen. Alhoewel, geen monster.. Aan het oppervlak blijkt ik toch echt niet moeders mooiste gevangen te hebben. Wel een nieuwe om aan het soortenlijstje toe te voegen, Lom.

Op de terugweg kom ik weer bij het plateautje en ga weer met de shad aan de slag. Dit levert een paar mooie gullen op.

Bij het huisje hoor ik hoe het de mannen is afgegaan. Daan, Niek en Thomas hadden eerst een poging gedaan om grote schollen te vangen. Dat viel echter tegen en zij waren toch maar naar de verre pollakstek gegaan waar er weer grote vissen waren gevangen. Theo had echter de mooiste verhalen, die had bij het eiland in de jagende koolvis gezeten en had er een van een meter gevangen. Jaja Theo, en geen foto..

Donderdag zijn we mede door Theo z’n verhalen weer richting het eiland vertrokken, gezellig met z’n allen. Alleen Daan had een voorsprong genomen, die was al weg toen ik uit bed kwam. Naar het schijnt maakt z’n slapie hem wel ’s wat eerder wakker. Ik slaap als een blok hier, dus ik heb er gelukkig geen last van..(hihi)

Op de foto is het eiland goed te zien en na een half uurtje zijn we daar. Het valt echter een beetje tegen, er zit wel een schooltje haring maar er wordt niet veel gejaagd. Hoogtepunt is een double hook-up, ik haak een koolvis en de andere plug die nagenoeg stil in het water hangt wordt gegrepen door een mooie Pollak.

Door een aantrekkende wind houden we het daar al snel voor gezien, de wind staat vol op de kant en de golven worden groter. Een stuk terug kunnen we weer in de luwte vissen gelukkig, we vermaken ons met wat kleinere visjes maar maken het niet al te laat. De oversteek terug is nog wat hobbelig en thuis wacht een heerlijk avondeten met zelfgemaakte kibbeling door chefkok Thomas, die gaan er goed in! En het bier ook..

Vrijdag ga ik samen met Leo richting het Skarnsundet, het tij is gunstig die kant op  en we kunnen lekker met de stroom mee varen. In het Skarnsundet weten we een paar goeie stekken te liggen die vorig jaar goed vis opleverden. Onderweg vangen we wat gulletjes en een enkel koolvisje.  Het is niet wild en bij de brug over het Skarnsundet is ook weinig activiteit. Verder varen naar de stekken van vorig jaar maar dan. Ook niks, de stekken van vorig jaar blijken waardeloos. Nou ja, weten we dat ook weer. Kost een paar uur en wat kilometers maar gelukkig hebben we de stroom weer mee terug.  

Voor Mosvik ligt een plaat en aan de rand van deze plaat liggen regelmatig mooie gullen. Dus ik ga hier de laatste uurtjes maar ’s doorbrengen. Op de fishfinder zie je de vis goed liggen en verticalend zijn ze goed te vangen.  Ik vis met m’n lichtste hengeltje, een berkley stokje met maximaal 30 gr werpgewicht. Molentje maatje 1000 met een 5 kg lijntje. De grote Kabeljauwen kom je hier niet snel tegen dus ik durf het wel aan. Zo geven de kleinere gulletjes ook nog een beetje sport. Maar als ik een dikke 70-er haak wordt het echt leuk, die pakken wel een paar meter..  Het wordt een tijdje later echter nog leuker want als ik een stukje aan het trollen ben zie ik een grote vlek op het scherm. Snel pak ik het verticaal stokje en gooi het shadje een paar meter achter me. Daar ongeveer.. Een meter of 10 diep hier, het shadje is vrij snel bij de bodem. Strak draaien, jahoor die heeft ‘m al. Dit is er een hoor, het stokje gaat maximaal krom en de slip moet regelmatig z’n werk doen. Langzaam komt de vis naar boven, en ik zie een grote vlek. Even later mag ik met een dikke 80-er op de foto en is de dag toch nog erg geslaagd.

Binnenkort deel 2..