En toen was er, Zeebaars!

Het is een beetje stil geweest op m'n blog. Toen de zomer z'n intrede deed was het eigenlijk tijd voor de zeebaars maar deze schitterde door afwezigheid. Ook ik kon na een aantal vruchteloze pogingen de moed niet meer opbrengen. Gelukkig vermaak ik me ook prima op het zoete water en heb daar dan ook nog mooie vissen kunnen vangen. Maar als de watertemperatuur dik boven de 20 graden komt is het risico dat een vis na een dril het loodje legt dermate hoog dat ik het zoete ook een tijdje met rust gelaten heb.
En zo heb ik dus maar een tijdje niet gevist. Tot van de week. Een mooie avond met een gunstige wind was een mooi moment om eventjes te gaan gooien vanaf de kant. Er liep een mooi stroompje over een ondiepe stek en dus ging de sammy aan de speld. Het vissen met oppervlakte pluggen is toch wel m'n favoriete visserij. Maar dan moeten ze er natuurlijk wel zitten.. Nou, al na een paar worpen had ik een aanval wat natuurlijk vertrouwen gaf. De volgende worp was het wel raak echter loste deze na een aantal seconden. Ik hoopte dat het niet de enige vis was op de stek. Dit was gelukkig niet het geval want een aantal worpen later kon ik de eerste noteren. Geen grote maar het het begin was er.

 Hierna volgden de aanbeten zich in snel tempo op. In een uurtje tijd wist ik een stuk of vijf baarzen te vangen. Met een mooie uitschieter van een centimeter of 60 die goed partij gaf.

Toen de schemering er goed in kwam was het gedaan. Maar dit smaakte natuurlijk naar meer..

Zo zag ik vandaag op het werk dat de omstandigheden vanavond erg gunstig waren om er nog even met de kajak op uit te trekken. Zo gezegd zo gedaan, om een uur of vijf de kajak op het dak geslingerd en na een snelle hap chinees lag ik om een uur of zes op het water. Met een goed tempo richting de visgronden getrapt en na een kwartiertje maakte ik m'n eerste worpjes. Het was even zoeken maar na een tijdje kon ik de eerste noteren. Mooi, ze zitten er dus. Er staat niet veel stroming en daardoor zijn de aanbeten erg voorzichtig. Maar als je ziet dat er een achteraan je oppervlakteplug aan zit en je weet toch een aanbeet uit te lokken is de voldoening groot. Op heel ondiep water beleef ik zo een  paar mooie uurtjes. Ik weet een stuk of acht aanbeten te verzilveren met twee 55+ers als mooiste.