Zaterdag waren ze los. Nou ja, een stuk losser als afgelopen tijd. De snoek had er weer 's zin in en ook de snoekbaars kwam regelmatig kijken. Nog geen grote aantallen maar met tien vissen op een dag ben ik best tevreden.
En zo belandde ik zondag weer op hetzelfde water. Nog steeds winderig maar door de beschutte ligging kan er nog prima gevist worden vanuit de kajak.
De eerste stekjes leveren niks op en ik krijg al een vermoeden dat het niet makkelijk gaat worden vandaag.
Een paar stekken verder is mijn vermoeden alleen maar meer bevestigd, op een tikje na nog niet eens iets gevoeld. Wat een verschil met gisteren..
En toch verveel ik me niet, ik zit namelijk midden in de natuur en je ziet hier altijd wel iets moois voorbijkomen...
 |
| Van staartmees.. |
 |
| Tot buizerd.. |
Maar ook Europa's grootste knaagdier huist hier. En als ik vlak bij een beverburcht aankom zie ik er nog net een het water inglijden..
 |
| Die mag natuurlijk op de foto.. |
 |
| Maar kom niet te dichtbij! |
Met een grote klap met z'n staart geeft ie te kennen dat ik te dichtbij kom en duikt ie onder.
Verder maar weer, ik sta nog steeds op nul en daar wil ik ondanks het natuurschoon wel verandering in brengen natuurlijk. Maar toch wil het niet lukken, de grote shads die het gisteren deden worden totaal genegeerd. Als ik op een minder beschutte plek de boel weer afgevist heb zonder reactie wordt het tijd voor een andere tactiek.
Iets dat ik eigenlijk veel leuker vindt. Het lichte blauwe stokje wordt erbij gehaald en met een klein shadje ga ik werpend aan de gang. Wat nog niet meevalt, want ik lig vol op de wind. Al trappend en bijsturend probeer ik uit de kant te blijven en tegelijkertijd de bodem van een geultje af te vissen. Niet eenvoudig maar met de hobie kan het..
Na wat pogingen heb ik de smaak te pakken en wordt ik beloond. Beng! Het shadje wordt vol overtuiging gegrepen en eindelijk gaat het stokje krom. Een felle vechtersbaas komt even later boven. Een beste baars waar ik erg blij mee ben. Ik had er dit jaar nog geen gevangen namelijk.
 |
| Stoere 44-er |
Hehe, toch nog vis, en dat geeft vertrouwen. En dus werp ik vrolijk verder, misschien ligt er nog wel een..
Even later los ik een vis na een vage aanbeet, brasem misschien..
Maar even later is er geen vage aanbeet. Klabenggg!! Zo dan, die moest hem echt hebben. Iets onder water is het er totaal niet mee eens en knokt voor wat ie waard is. Ik verwacht een mooie snoekbaars eigenlijk maar laat dat 'snoek' maar weg.
 |
| 47,5 mag weer zwemmen.. |
Hierna blijft het stil en ga ik maar weer 's verder kijken. Even weg uit de wind.. Een beschut kommetje biedt soelaas. Lekker relaxed dobberen. Wat vliegt er nou weer voorbij? Iets felblauws wat verderop in de struiken op een tak gaat zitten..
 |
| Het mooiste vogeltje van nederland.. |
En dan is het wel weer 's tijd om op de terugweg te gaan. Ik doe nog een stekje aan waar nog een baars even komt kijken. En dan blijft het weer erg lang stil. Op de terugweg zie ik de zon langzaam richting de horizon verdwijnen, en krijg ik zowaar nog een beuk op de saltshaker.
Een leuke snoekbaars is het toetje van de magere maar o zo mooie dag.
En zo zie je maar, het hoeft niet altijd groot of veel te zijn om een topdag te hebben..
In het donker rij ik naar huis, moe maar voldaan..
