Kajakvissen is DE MAX!

Al meerdere keren had ik Christophe uitgenodigd om eens mee te gaan met de kajak maar het kwam er maar niet van. Totdat we na het beursweekend op Maurik allebei een paar dagen vrij hadden en we er op een vroege dinsdagmorgen op uit trokken. Ik had gekozen voor een van mijn favoriete wateren. Geen gemakkelijk water maar lekker beschut en een prachtige omgeving. Christophe vist vaak in de haven van Gent dus dit was wel even wat anders.
Nu maar hopen dat de vis ook nog mee wil werken, want dat valt hier wel eens tegen. Maar na een tijdje krijg ik dan toch de eerste tik en is het hangen. Een fraaie baars geeft goed partij maar als ik ze met de hand probeer te landen gaat het mis. Een vroegtijdige release zeg maar..
Een tijdje later haak ik weer iets wat er hard vandoor gaat. Ik roep Christophe want even denk ik aan een grote snoek. Maar de aanbeet was al vreemd en ik ben er al bang voor, een grote valsgehaakte brasem. Even later tik ik de haak uit een slijmjurk van een centimeter of zestig, naast de kajak.
Christophe had gelukkig ook z'n eerste baars gevangen en voelde zich al helemaal thuis in de Hobie. Bij een volgend stekje lost Christophe z'n eerste snoekbaars naast de kajak en ik mis een aanbeet. We proberen het er nog even maar er gebeurt verder niks. We varen verder en de omgeving word steeds mooier. Christophe geniet zichtbaar en dat was juist de bedoeling.

Als we weer bij een veelbelovend plekje aankomen is het al snel raak. Hier liggen wat meer vissen en m'n maat laat even zien dat hij niet alleen goed vangende aasjes maakt. Hij weet ze ook heel goed te gebruiken. Tik, hangen, snoekbaars. Bam! nog eentje. Tik, mooie baars en binnen no-time sta ik 4-1 achter.

Hoho, meneer zit voor het eerst in een kajak op "mijn" water en laat even zien hoe het moet. Dat kan ik natuurlijk niet op me laten zitten en ook ik vang een baars na er eerder al een gelost te hebben.

Op het volgende stekje is het weer raak, Nou ja, voor m'n vlaamse vriend tenminste. Als hij er vier vangt vang ik er een. Wat een topvisser!

Het zijn vooral de baarzen die het goed doen vandaag. Sterker nog, ik had er hier nog nooit zoveel gezien op een dag. Toch tikt Christophe er ook nog een mooie snoekbaars uit. Mijn blauwe st Krakkie waar hij mee vist is in ieder geval goed gekeurd. En ik krijg er een pak slaag mee.. 

Maar dat geeft niet want een goeie gids laat z'n gast vis vangen, en die gast geniet met volle teugen. En dus geniet ik ook. Het weekend was best stressvol geweest en als ik hem vraag hoe het met de stress is heeft ie daar geen last meer van. "Dit had ik veel eerder moeten doen, dit is de max" Helemaal top dus voor de mensen die wat moeite hebben met het Vlaams..

Zo vissen we vrolijk verder en weer weet meneer ze weer te vinden. Uit een hoekje worden nog een paar baarzen getoverd.

De laatste stek van de dag levert niks meer op en ik heb nog een afspraak met de fysio dus we moeten op de terugreis. Ik ben eigenlijk al aan de late kant dus we moeten een beetje gas geven. Zo krijg je nog een workout als afsluiter. Dat viel nog niet mee voor m'n gast maar als je het dubbele vangt van wat de gastheer vangt moet je niet zeuren natuurlijk, haha..

Maar het is mooi geweest. Het is dat m'n oude outback diezelfde avond nog opgehaald wordt door de nieuwe eigenaar anders was ie mee naar België gegaan. Want dat kajakvissen is toch écht DE MAX!

Een avond om in te lijsten

Vorige week kreeg ik een berichtje van Christiaan, een jongen waar ik twee jaar geleden een keer mee gevist had. Hij vroeg toen wat tips over de zoute visserij in zeeland waar hij op vakantie was. We hebben toen een avondje op makreel gevist vanaf de kant. Christiaan was nu weer in zeeland en vroeg of er nog makreel zat, deze is dit jaar niet echt aanwezig dus ik moest hem teleurstellen. Maar ik kon hem wel uitnodigen om een avondje te gaan zeebaarzen vanuit de kajak en daar had ie wel oren naar.

Zo gezegd, zo gedaan en maandagavond ontmoetten we elkaar op de plaats van vertrek. Er stond nog een vervelend windje en ik was er niet helemaal gerust op of de avond succesvol ging worden. Maar de golven waren niet al te hoog dus we konden het water op. Na wat uitleg over de besturing van de hobie waren we weg. Zo'n eerste keer is natuurlijk even wennen maar als je het eenmaal doorhebt is het "a piece of cake".

Na een kwartiertje trappen kwamen we op de plaats van bestemming. De stek leent zich om er met oppervlaktepluggen te vissen, een van m'n favoriete vistechnieken. Christiaan had hier nog niet zo veel ervaring mee maar na wat uitleg kreeg hij de "walk the dog" techniek al snel onder de knie. Voor de leken, de "walk the dog" techniek is een oppervlakteplug door middel van tikjes met de hengel al zigzaggend binnenvissen. Oppervlaktepluggen zijn er in vele soorten en maten. Een aantal bekende toppers zijn, de lucky craft sammy en gunfish, de xorus patchinko, de illex bonnie en chatterbeast. Wij kozen voor de patchinko, een erg prettig plugje om mee te vissen en waar ik al aardig wat succes mee gehad heb.

Het vervelende windje was ondertussen gaan liggen en het water werd steeds vlakker, en dat maakt de oppervlakte visserij een stuk makkelijker. Door het vlakke water werden ook de obstakels onder water beter zichtbaar doordat er juist daar mooie stroomnaadjes ontstaan. Al bij m'n tweede worp bij zo'n stroomnaadje had ik succes, een klein baarsje was de dader. Christiaan werd er wat onzeker van, ik doe toch iets verkeerd geloof ik...  Maar na een aantal worpen kreeg ook hij z'n eerste volgers achter de plug en ook wat voorzichtige aanbeetjes. De scholenbaars die hier vaak aanwezig is was er in ieder geval. Maar ze waren erg voorzichtig, ik had er ondertussen al een aantal gehaakt maar nog maar weinig geland. Christiaan had z'n aanbeten nog niet kunnen verzilveren, hij kreeg het steeds beter onder de knie maar zijn gehaakte vissen schoten iedere keer los.

Zou deze wel blijven hangen?

Als je nog nooit zeebaars hebt gevangen en ze schieten iedere keer los kan dat natuurlijk erg frustrerend zijn. Toch kon ik m'n lachen niet inhouden als het baarsje vlakbij de kajak alsnog los schoot. Een beetje gemeen van me natuurlijk maar ik had er wel vertrouwen in dat het goed zou komen. Maar na nog een aantal lossers begon ik toch een beetje te twijfelen, het zal toch niet gebeuren? De volgende slinger je gewoon de kajak in hoor, zei ik hem. Zo gezegd, zo gedaan, het volgende baarsje werd strak afgedrild en vakkundig de kajak in getild.

Eindelijk succes!

Nou, missie geslaagd, een nieuw pr zeebaars. Dat even later met een hele centimeter werd verbeterd. En er zit nog genoeg rek in met 27 centimeter..

Size does not always matter..

Het water is ondertussen als een spiegeltje geworden en het ondergaande zonnetje zorgt voor mooie foto momentjes. Het vissen is zo voor mij van ondergeschikt belang geworden, het vastleggen van wat ik zie gebeuren des te meer.

Windstil en een ondergaand zonnetje..

Christiaan durfde ondertussen ook te gaan staan in de outback wat het vissen voor hem misschien nog wel leuker maakte. Staand vissen maakt het vissen met de oppervlakteplugjes wel makkelijker in ieder geval.

Ideale avond om staand te vissen..

De schemering doet zo langzamerhand zijn intrede en het water is ondertussen redelijk gestegen waardoor we steeds minder actie krijgen. Het wordt dus langzamerhand tijd om maar 's richting de kant te gaan.

Schilderachtige taferelen..

Het is mooi geweest, we hebben allebei met volle teugen genoten. Het gaat niet altijd om wie de grootste vangt, ook dit zijn avonden die je bijblijven.

Wil je ook eens kennismaken met het vissen vanuit een kajak of tips over kajakvissen stuur me dan gerust eens een berichtje.

Ronald Traas