Via het roofvisforum had ik Volkmar uitgenodigd om 's een dagje te komen kajakvissen op zeebaars. Volkmar is geen onbekende in de sportvisserij, wie wat vaker op het internet zit heeft 'm vast wel eens met een imposante vis gezien. Op http://www.dutchanglers.nl staat ook regelmatig een verslag van hem.
Dit zijn verslagen waar deze visser blij van wordt, visdagen om van te dromen en zo geschreven alsof je er zelf bij bent.
En dan nodig je deze man dus uit om z'n PR zeebaars te komen verbeteren in een tijd dat iedere zeebaarsvisser klaagt dat ze nog nooit zo slecht gevangen hebben. September is normaal gezien de beste maand om zeebaars te vangen maar de beroepsvisserij lijkt de populatie weer een stuk verder hebben doen afnemen. Zodat je nu blij moet zijn als je ook maar iets vangt.
Gelukkig weet Volkmar als geen ander dat je niet zomaar "even" een paar vissen gaat vangen maar als iemand er 2.5 uur rijden voor over heeft hoop je natuurlijk dat ie niet voor niks komt.
Dus gingen we na de kajaks opgetuigd te hebben vol goede moed het water op. Vrijdag had ik er hier al snel een paar te pakken dus ik hoopte dat dit vandaag weer zou lukken. Helaas werden de pluggen nu niet gegrepen, zal je altijd zien natuurlijk.Toch was er wel wat vis op de sonar te zien maar na een tijdje arriveerden ook de duikers en zijn we verderop ons geluk gaan beproeven. Hier had ik een kolkje achter de sammy en Volkmar zag vlakbij de kajak nog een vis wegdraaien. Nou ja, in ieder geval iets van activiteit gezien en nadat de duikers weer vertrokken waren konden we het nog 's bij de eerste stek proberen, de stek waar ik toch een beetje op hoopte.
Maar het bleef nog steeds stil..
Uren waren ondertussen al verstreken. Ik was op de shad overgestapt, op een meter of 10 diep lag wat vis tegen een talud. Volkmar was een eindje verderop met de plug aan 't smijten toen ik plotseling een aanbeet krijg. Het leek eerst op een kleiner exemplaar maar toen begon de slip toch lekker te lopen en kreeg het nieuwe st croix stokje meteen een beste vuurdoop. Heerlijk om een mooie vis met licht materiaal van dieper water te drillen!
Zo kwam de vis langzaam naar de oppervlakte en kon ik hem scheppen. Yes! Een beste baars van net geen 70 cm mocht even op de foto.
Helaas miste Volkmar het schouwspel en moest ik hem even later de foto laten zien. Hierna zijn we natuurlijk samen met shads aan de gang gegaan. Maar met een stevig windje en een pittige stroming is het geen gemakkelijke opgave om je shad goed bij de bodem te presenteren.
Verdere aanbeten bleven dan ook uit zodat we het na een tijdje toch maar weer verderop gingen proberen.
Vele worpen volgden maar ik begon zo langzaamaan te vrezen dat we niks meer gingen vangen. Dat was voor mij niet erg geweest maar ik had Volkmar zo graag die vis gegund...
Tegen het eind van de middag gaan we maar weer richting ons beginpunt om er zo langzaamaan maar mee te gaan stoppen. De eerste duikers zijn weer al in het water en de stroming zal er nu ook wel snel uitgaan.
En dan..
Als ik in ons vaarwater het bellenspoor van een stel duikers zie, haal ik snel m'n dieplopende pluggen binnen. Volkmar zit vlak achter me en haalt ook snel z'n plug binnen, totdat z'n hengel doorbuigt.. Duiker? Nee, vis!
Het blijkt een klein zeebaarsje te zijn maar ondanks het formaat ben ik toch opgelucht. Niet geblankt!
En aangezien Volkmar's pr op 29 cm stond, ging deze er met wel 4 cm overheen! Missie geslaagd...
Nou ja, een beetje dan..
Hierna proberen we het nog eventjes maar het wordt tijd om de spullen weer op te gaan laden. Volkmar moet namelijk nog 2.5 uur terug rijden.. Je moet er wat voor over hebben.. Dit geeft maar weer 's aan dat het geen doorsneevisser is.
Volkmar, tof dat je er bij was en volgende keer gaan die kajaks op sleeptouw!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten